Onthoofd en uitgehold Donar blijft verbazen, vrijdag is het alles of niets tegen Den Bosch (2024)

Alsof Donar al niet genoeg geteisterd werd door blessures, kwamen er in de aanloop naar het vierde halve finaleduel tegen Den Bosch weer nieuwe problemen bij voor coach Andrej Stimac. Basketbal is het spel van de lange mannen, maar de Groningers raakten verder onthoofd door het wegvallen van Dakota Quinn. Het 27-jarige, uit Nashville afkomstige krachtmens liep zondag in de Bossche Maaspoort een hersenschudding op tijdens de slijtageslag tussen beide basketbalbolwerken. Hij kon geen licht en geluid verdragen, waardoor spelen in Martiniplaza geen optie was.

Gevelde reuzen

Met het al langer in de lappenmand bivakkerende duo Jordy Kuiper en Theo John hield Donar bijna geen speler boven de twee meter meer over. De enige reus waar Stimac nog een beroep op kon doen was David Gabrovsek, maar ook de Sloveen was lang niet fris. Dat was de 29-jarige powerforward ook duidelijk aan te zien, want hij speelde met een opvallend en pijlsnel aangemeten zwart masker nadat hij zondag zijn neus brak in de bikkelharde strijd tussen de noorderlingen en de Brabanders. Pas op de ochtend van de wedstrijd werd duidelijk dat het verantwoord was dat hij mocht spelen.

Met alleen maar ‘kleine mannetjes’ in het compleet uitgeholde Donar-team moesten de Groningers het in de vierde wedstrijd hebben van de driepunters, terwijl Den Bosch met een surplus aan lengte juist zou mikken op het winnen van duels onder de baskets om van daaruit te scoren. Donar trok aan het langste eind.

Groot enthousiasme

Bij de Groningers lijkt het zo langzamerhand wel een trend dat, hoe moeilijker het qua omstandigheden wordt, hoe meer de over-mijn-lijk-mentaliteit boven komt drijven bij de overgebleven spelers. Dat was ook in de vierde Noord-Zuid-confrontatie weer het geval, waar Donar zeker in de eerste helft de ene na de andere belangrijke driepunter tegen een hoog percentage raak gooide, tot groot enthousiasme van de met 2900 toeschouwers gevulde Groningse basketbaltempel. Het eerste serieuze gat sloeg de thuisclub bij 18-11 toen de Limburgse specialist in afstandsschoten Sander Hollanders een paar ballen op rij door de ring liet glijden.

In het tweede kwart bouwde Donar de voorsprong bij 34-22 uit naar 12 punten dankzij de Amerikaan John Meeks, die weer van onschatbare waarde was voor de Groningse basketbaltrots. Af en toe kwamen de vermoeienissen van een loodzware serie met een beperkt aantal spelers wel aan de oppervlakte bij de noorderlingen, hing het spel aan elkaar van slordigheden en kon Den Bosch profiteren, bijvoorbeeld toen de Brabanders terugkwamen tot 42-37. Maar steeds nam Donar aan de hand van de uitblinkers Meeks en Hollanders het heft weer in handen.

Braal en Stimac

Het gevaar dat het fittere en hoger aangeslagen Den Bosch alsnog zou toeslaan en de halve finaleserie in zijn voordeel zou beslissen bleef tot de eindfase van de bloedstollend spannende wedstrijd op de loer liggen. Na een 64-52 voorsprong in het derde kwart werd het verschil een paar minuten voor tijd zelfs nog weer beperkt tot 77-72, maar opnieuw waren het Meeks en Hollanders die wisten wat ze te doen stond, het vizier nog één keer op scherp afstelden en Donar de verdiende zege bezorgden.

,,Verdiend was het zeker’’, vond ook de Bossche coach Erik Braal. ,,Wij wisten alleen het vierde kwart in ons voordeel te beslissen. In deze serie wint het team dat het eerste kwart wint ook meestal de wedstrijd. Donar heeft een duidelijk signaal afgegeven en wij moeten veel beter presteren dan we hebben laten zien. Soms is het luxe als je dertien spelers tot je beschikking hebt zoals wij maar soms is het ook een struikelblok als mensen hun rol niet accepteren.’’

Stimac keek uiteraard een stuk vrolijker. ,,Het was een plezier om naar mijn team te kijken. Ze hebben allemaal weer iets speciaals gebracht. We hebben karakters die groeien bij het zien van obstakels en het aangaan van uitdagingen. Dat hebben ze opnieuw bewezen.’’

Onvermoede krachten

Vrijdag is het alles of niets in de Bossche Maaspoort, waar Donar tot dusver geen duel wist te winnen in de serie. In het allang opgegeven wonderteam van Stimac kwamen vaker zoals gezegd onvermoede krachten los. De spelers zullen ze nogmaals op moeten wekken om het onmogelijk geachte toch waar te kunnen maken en een finaleserie tegen Leiden uit het vuur te slepen. Het zou een ongekende prestatie zijn.